Historia obiektu
Pomnik odsłonięto w 1853 r. Wykonaną z brązu statuę zaprojektował Friedrich Christian Tieck. Chociaż pomysłodawcą budowy pomnika był Stanisław Staszic, a kamień pod budowę wmurowano już w 1809 roku, projekt udało się zrealizować dopiero w połowie wieku. Fundusze na budowę monumentu gromadzono podczas zbiórek w całych Prusach, swą część zapewnił też Fryderyk Wilhelm IV.
Kopernik został przedstawiony w todze profesorskiej, w ręce zaś trzyma przyrząd astronomiczny – astrolabium.
Tylko tu!
♦ Miejsce, którego nie da się ominąć. Jest ono sercem Starego Miasta i ulubionym miejscem spotkań torunian. Szczególnie tych wybierających się na wieczorną imprezę.
♦ Łaciński napis umieszczony na cokole można przetłumaczyć jako „Mikołaj Kopernik Torunianin. Ruszył Ziemię, wstrzymał Słońce i Niebo”.
♦ Według relacji naocznego świadka, pomnik Kopernika dotarł do miasta znacznie spóźniony, a mówca, który miał wygłosić okolicznościową mowę, okazał się nietrzeźwym!
♦ Podczas świąt, juwenaliów i ważnych wydarzeń sportowych, Kopernik bywa ubierany w stosowne do okazji kostiumy.
♦ Przy cokole znajduje się studzienka z wodotryskiem w kształcie delfina, z którego rozwartej paszczy płynie woda. Fontanna ma przypominać, iż rzekomo to właśnie astronom zaprojektował wodociągi w Toruniu i innych miastach pruskich.
♦ W czasie konserwacji pomnika w 2003 r. odkryto, że sławny astronom ma wąsy!
♦ Wnętrze Katedry kryje inny – starszy o blisko sto lat pomnik astronoma. Stojące w kościele popiersie to najstarszy w świecie pomnik Kopernika. Planowano, by wizerunek astronoma stanął na Rynku Staromiejskim.
♦ Podczas II wojny światowej Niemcy planowali postawić „konkurencyjne” wyobrażenie Kopernika w okolicy dzisiejszego pl. Rapackiego. Monument zrealizowano ostatecznie w Salzburgu.
Adresy/telefony/www
Południowo-wschodni narożnik Rynku Staromiejskiego. Nieopodal wylotu ulicy Szerokiej.
